13. Welkom Sevimli!

April.

Deze maand was Infinity uitgerekend op 23 April. Afgelopen jaar was ze bijna een maand over tijd en dus ging ik er van uit dat het ook nu niet direct zou komen. Ik had een camera geïnstalleerd waarmee ik haar in de gaten kon houden. Zou kon ik als het zo ver zou zijn alles bekijken en waar nodig snel die kant op gaan.

Ik hield me bezig met het veulen van Issy, Isamiya. Een heel lief en aanhankelijk veulen. Een halstertje omdoen en poetsen waren dan ook zeker geen probleem. Wel was ze al snel erg zelfstandig en buiten speelde ze dan ook graag met de andere veulentjes en liet ze zien hoe hard ze kon rennen.

Het was erg mooi weer en dus ging de camera ook regelmatig mee naar stal. Zo kon ik alle leuke acties vastleggen!

In het voorjaar staan hier de weides altijd helemaal vol met paardenbloemen. Zodra de zon dan schijnt kleuren alle velden helemaal geel! Een plan wat al jaren op de planning stond, besloten we nu eens uit te voeren. Met de paarden het veld op en prachtige foto's maken. Issy is een waar fotomodel en liet zich van haar beste kant zien!

Op 27 April was het voor Issy tijd om een echo te maken, om te zien of ze drachtig zou zijn. Ze was weer gedekt met de zelfde hengst als de afgelopen jaren, namelijk Amerigo. En ja hoor! Ook dit jaar was het weer raak! Volgend jaar hopelijk weer een mooi veulen!

Mei.

Elke ochtend voor de paarden de paddock in gingen keek ik even naar Finn haar uier, hoe het er voor stond. Op 6 mei, had ze 's morgen mini druppeltjes er aan hangen. Verder was ze nog erg rustig en ik besloot haar met de andere buiten te laten en zou elk uur op de camera kijken om haar in de gaten te houden.

Om 13.45 keek ik op de camera en zag ik dat ze ging liggen. Dit doet ze normaal nooit en dus sprong ik op, trok mijn schoenen aan en rende naar mijn auto. Snel reed ik naar stal. Ondertussen werd ik gebeld door iemand van de camping en die gaf aan dat het begonnen was.

Toen ik aankwam waren de voetjes en een klein stukje van de neus er al uit. Finn merkte mij meteen op, stond op en kwam naar mij toe. Ze hinnikte en ging bij het hek staan. Ze wilde naar binnen. Snel maakte ik het hek open en liet haar in haar box. Ze ging direct weer liggen. Ik zag dat de vruchtblaas niet vanzelf kapot ging en maakte deze zelf kapot.

In de box merkte ik dat Finn er behoorlijk wat moeite mee had, het was een erg groot veulen, hele lange benen. Dus ik besloot een handje te helpen. Toen ging alles erg snel en was daar een hengstveulen!

Finn was duidelijk vermoeid en bleef liggen. Het veulen was direct zeer wakker en probeerde zich al een beetje te bewegen.

Na een tijdje stond Finn op, likte haar veulen schoon en al vrij snel probeerde hij op te zijn. Nog niet zo makkelijk met die lange stelten! Toen hij eenmaal stond was hij nog wat wankel, maar kon de zoektocht naar de melk gaan beginnen. In het filmpje zie je hoe hij voor het eerst staat.

Ook het vinden van de uier was nog niet zo makkelijk, hij moest een behoorlijk stukje bukken. Ik besloot om de twee voorlopig even met rust te laten en naar huis te gaan. Ik kon ze tenslotte over de camera bekijken.

Een naam had ik eigenlijk direct al in mijn hoofd, maar ik wilde het nog heel even tijd geven, of het ook echt bij hem paste. Hij kreeg uiteindelijk de naam SEVIMLI. Dit betekend schattig in het Turks en is hem op het lijf geschreven.

De volgende dag was het erg mooi weer en ik besloot ze even naar buiten te laten. Finn was blij dat ze zich na zo'n lange tijd nu eindelijk weer lekker kon bewegen. Door de dikke buik die ze had kon ze zich niet meer echt bewegen, draven al helemaal niet. Nu kon ze eindelijk weer helemaal los. En Sevimli volgde heel braaf zijn mama. Na even rennen zette ik ze weer binnen, niet te veel in een keer!

De bloemen op het veld waren nog altijd even mooi en ook Impressive moest natuurlijk op de foto. Ondanks dat Press niet erg goed is in blijven staan en al gauw verveeld is, kreeg ik haar toch super gaaf op de foto. Ik ben altijd zo blij als ik weer zulke foto's heb van mijn paarden. Dat maakt me alleen nog maar trotser op mijn prachtige merries!

Isamiya pikte alles goed op. Liet zich altijd braaf een halster omdoen en daarna heerlijk poetsen. Als ik Issy wilde poetsen ging ze er altijd tussen staan, zij wil eerst. Ik besloot maar eens een halstertouw eraan te maken zodat ze kon gaan leren om vast te staan. Ze begreep direct wat de bedoeling was, totaal geen probleem, geen gevecht. Ze liet zich een rondje door de box leiden en ook het vaststaan deed ze alsof het nooit anders was geweest.

Toen Sevimli een paar weken oud was, besloot ik ook bij hem een halster om te doen. Dit was ook geen probleem. Sevimli is een super lief veulentje en houd enorm van knuffelen. Hij ligt ook regelmatig bij mij op schoot te slapen. Hij vind het allemaal prima.

Voor Finn werd het ook weer tijd om aan de slag te gaan. Ze had inmiddels al een paar maanden niks gedaan en nu het veulen geboren was, was haar buik meteen een heel stuk dunner. Ze voelde zich weer helemaal fit en wilde heel graag bewegen. De eerste keer longeren was ze dan ook erg druk. De keren daarna was ze super geconcentreerd en deed goed mee. Ook het rijden kon ik zo weer oppakken en wat een gaaf paard is het toch geworden!

Hieronder zijn de eerste foto's van Isamiya, dan Sevimli en als laatse Finn aan het werk.

15 Mei was het tijd om de almzomer te gaan beginnen. Impressive ging samen met haar jaargenootje als eerste de bergen in om lekker te genieten van de zomer. Ze kwamen in Ginzling te staan, samen met 3 koeien en 2 kalfjes. Echt het paradijs! Een tijdje later kwamen daar nog 2 jaarlingen, een merrie met een veulen en een ander merrie bij. Regelmatig ging ik na het werk even bij ze kijken. Ik kan er altijd enorm van genieten, de rust, het uitzicht en natuurlijk de paarden. Ik kan er uren zitten. Natuurlijk gaat de camera dan ook altijd mee en kom ik regelmatig met weer een stuk of 100 foto's terug. Zoals ik al vaker heb geschreven, foto's kan je nooit genoeg hebben en ik deel ze dan ook maar al te graag met jullie! Ook kwam er nog een vriendin langs, zij maakte ook een aantal foto's. Dit keer bleken ze niet zo fotogeniek, je kan niet altijd mazzel hebben.

Liefs, Fabiënne