14. De Zomer is Voorbij!

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. In de laatste blog vertelde ik dat Infinity een veulen had gekregen en dat de paarden de alm op gingen. Inmiddels zijn alle paarden al weer van de alm beneden en zijn mijn veulens verkocht. In de zomer ben ik erg druk geweest met les geven, met de veulens en met werk. Nu alles weer wat rustiger is, heb ik weer tijd om er eens goed voor te gaan zitten en alles op een rijtje te zetten. Wat heb ik deze zomer allemaal beleeft?!

Zomer.

Impressive stond al weer een tijdje op de alm. Ik probeerde elke week even te gaan kijken. Standaard gaat dan de camera mee! De omslagfoto van deze blog, ben ik samen met Impressive. Een fantastisch uitzicht, ik kan er elke keer weer van genieten.

Dit jaar besloot ik Issy ook eens de alm op te doen samen met Isamiya. Issy haar hoeven waren erg slecht en bleven breken. Ik hoopte er op dat als ze een tijdje zonder ijzers op een zachte ondergrond zou lopen, het dan misschien van zelf weer wat zou herstellen.

18 Juni was het zo ver. We brachten Issy en Isamiya samen met nog een merrie met een veulen de alm op. Ze kwam op de Horbergalm te staan. Een andere alm dan Impressive, maar niet minder mooi!

De veulens begonnen direct wat te spelen en leken het goed naar hun zin te hebben. De merries daarentegen lieten hun hoofd zakken zodra we ze los lieten en we werden niet meer aangekeken. Ik geloof dat het ze goed beviel!

De maanden Juli en Augustus waren erg druk op de camping, ik gaf veel les en ik had niet zo veel tijd meer om naar de alm te gaan. Gelukkig zijn er ook andere die bij ze gaan kijken of het goed met ze gaat. En een grote troost, als ik ging kijken hadden de paarden meestal niet heel erg veel tijd voor mij, ik werd dus niet gemist!

Op de camping groeide Sevimli erg hard en werd al lekker brutaal. Zijn grote broer Sensation vond het reuze interessant dat hij nu niet meer de jongste was en keek zijn ogen uit. Ook hij ontwikkelde zich goed en werd langzaam al echt een beetje een grote jongen!

Infinity liep in de zomer ook veel mee met de lessen op de camping. Ongelofelijk dat ze pas 5 jaar is, ze doet het allemaal zo braaf! In het weekend reed ik haar dan zelf, om haar nog wat verder te trainen.

Het trainen van de veulens moest ook langzaam gaan beginnen. De veulenkeuring kwam er weer aan. Sevimli ging braaf weg van zijn mama om vervolgens een klein rondje te wandelen. Ondanks dat hij nog zo jong was, deed hij het super goed.

Eind Augustus haalde we Isamiya van de alm naar beneden, zodat ik ook haar kon gaan trainen. Issy bleef nog op de alm, ze was erg dun geworden door het veulen en zo kon ze nog even lekker door eten. Het inladen op de trailer was niet makkelijk. Het andere veulen stond er zo op, maar Isamiya was in paniek. Ze wist niet wat er gebeurde en zag het niet zitten. Uiteindelijk konden we haar vangen en de trailer op krijgen. Ze was altijd al een erg aanhankelijk veulen geweest en ik was bang dat dit tegen mij ging werken. Maar de volgende dag op stal kon ik haar in één keer een halster op doen en was het alsof er niks was gebeurd. Ook het oefenen met wandelen ging goed, maar er was wel iets waar ik erg op moest letten. Als ze ergens bang voor was of wilde bekijken mocht ik niet trekken aan het touw. Druk kon ze niet aan. Maar als ik haar even liet kijken, het touw los liet hangen, dan liep ze daarna direct weer met me mee!

Veulenbeoordeling.

Op 2 September was de veulenkeuring. Als eerste stelde ik Isamiya voor. Op de foto´s te zien met het paarse halster. Ze deed het heel braaf, zie liet zich super goed zien en we kregen een IIa+ klasse toebedeeld. Ik was enorm tevreden. Daarna was het de beurt aan Sevimli. Aangezien hij pas net 4 maanden oud was wilde ik hem nog niet afspenen en dus stelde ik hem voor samen met Infinity. Infinity bleek hetzelfde probleem te hebben als haar moeder. Alle energie in het veulen en zelf niks over houden en dus was ook zij helaas te dun. Maar ze moest het toch echt nog heel even volhouden. Ook Sevimli deed het braaf op de keuring, maar zoals verwacht werd hij niet uitgekozen als hengstkandidaat. Geen probleem, want ik had al een koper voor hem!

Leuk nieuwtje om te vermelden! Op de camping kreeg ik de mogelijkheid tot een 'eigen' stal. Hier kon ik dan mijn paarden eindelijk allemaal samen hebben. Issy en Impressive komen later dit jaar daar naar toe. Sevimli blijft op de camping en kreeg al snel een vriendje. Namelijk Stanley, op de foto's hierboven de Haflinger met het rode halster. Hij zou bij mij op stal komen en niet alleen hij, maar ik kocht ook het veulentje Jazz, het gevlekte merrietje op de foto's hierboven. Zij is even oud als Sevimli en dus ook op 6 mei geboren.

We bouwden een nieuw hek waar de jonge paarden konden staan. Nu had ik mijn eigen Kindergarten! Met Isamiya moest ik nu aan de slag met het longeren. Eind september stond de veiling gepland en dan moesten we ons van de beste kant kunnen laten zien.

Veulenveiling.

25 September vertrokken we vroeg naar Ebbs. We waren op tijd aanwezig en nadat het nummer goed was ingeschoren mochten we de hal binnen. Hier konden de geïnteresseerde de veulens nog eens goed bekijken. Ik wist van een aantal dat ze interesse hadden in Isamiya en dus was er goede hoop!

Met nummer 16, waren we al vrij snel aan de beurt. De veulens voor ons in de zelfde klasse waren niet erg in trek. Eindelijk waren we aan de beurt, ik liep met haar de ring in en maakte me klaar om te longeren. Het duurde even voor het bieden echt begon, dus ik kon de tijd nemen om haar wat te laten wennen. Toen het eenmaal begon, ging het erg snel! Er werd door meerdere geboden. Doordat Isamiya erg braaf was, kon ik wat rondkijken om te zien wie er boden. Bij een zeer mooie prijs werd er afgetikt. Ik luisterde naar de naam die werd omgeroepen, om te weten wie haar had gekocht. De naam zei mij niks, maar ze bleef in Tirol!

Enorm gelukkig, blijer kon je me niet maken. Tijdens het eten op de tribune, zag ik toevallig de koper. We maakte kennis en ik was enorm gerustgesteld. Een aardige man met zijn dochter. Wat wilde ik nog meer! Ik nam die dag direct afscheid van haar, maar ik wist dat ik haar zeker nog eens kon bezoeken!

Weideseizoen.

Issy was inmiddels ook weer van de alm beneden maar mocht haar langdurige vakantie nog even voortzetten op de grote weide. Op de alm was ze nog niet erg aangekomen en dus probeerde we het nog op de weide. Daar ging het erg snel! Toen ik na 2 weken bij haar ging kijken, was ze al tonnetje rond! Natuurlijk ook weer drachtig, dus het mag!

3 Oktober was het ook tijd om Impressive naar beneden te halen. Zij stond nog samen met een ander paard boven. Alle andere waren al beneden op de wei. Het weer zou nu ook gaan omslaan en dus hoogste tijd!

Er stond een hevige wind op de alm en de paarden waren ook blij dat ze mee mochten. We brachten ze naar de weide waar de andere paarden direct naar de trailer toe gerend kwamen. Eenmaal op het veld waren wij al niet meer in zicht en was het net alsof ze een week niet hadden gegeten. Nu kunnen ze nog een tijdje daar staan tot het weer echt slecht gaat worden en het gras opraakt. Daarna gaat voor Impressive het leven langzaam echt beginnen, want voor volgend jaar staat de stamboekopname geplant.

Maar voor nu nog heel even genieten!

Liefs, Fabiënne