In deze blog de maanden April en Mei. Het einde van de lockdown, het werken met de veulens, waarbij oefenen, oefenen en nog eens oefenen heel belangrijk is. De verhuizing van Finn en Sensation en de jaarlingsbeoordeling. Twee maanden met van alles en nog wat!

April

We zaten nog even in lockdown... Gelukkig was de stal dichtbij en ging ik wel eens wandelen en vanaf het hek staan kijken als ze buiten stonden. Ook vanaf mijn balkon kon ik alles goed in de gaten houden. Ik weet dat mijn paarden niks te kort komen, ook als ik er niet ben, maar toch is het fijn om ze te kunnen zien.

4 April was het mooi weer en ik besloot vanaf het hek wat leuke foto's te maken. Intizara was zeer fotogeniek en ging er goed voor staan. Sensation daar in tegen wilde zich van zijn snelle kant laten zien en zette het samen met zijn moeder op een rennen!

Normaal begin ik al vrij vroeg met een halster om doen. Niet omdat het moet, maar wel omdat het handig is als ze al wat gewend zijn. Half april mocht ik gelukkig weer naar stal. Intizara was toen al 1,5 maand oud en was dus al wat groter dan Sensation, die bijna een maand jonger is dan Intizara. Hoe kleiner ze zijn hoe makkelijker het is om ze te benaderen.

Sensation was een makkie, hij liet zich overal aanraken en ik had dus ook al snel een halster om. Veel te groot, maar het was voor het idee, een paar minuutjes en toen weer af. Intizara was wat moeilijker, maar de aanhouder wint en ook bij haar kreeg ik het voor elkaar.

Elke keer weer herhalen, bij Sensation ging dit vaak goed en liep het zoals altijd. Bij Intizara merkte ik dat ik wat achter liep. Maar met veel oefenen zou ik mijn doel als nog bereiken! Oefening baart kunst en zo is het. Hoe vaker je het herhaald, des te makkelijker het wordt.

Press groeide ook erg hard, zij was inmiddels al weer een jaar oud! Ik maakte een foto van de zijkant, zodat ik deze later kon vergelijken met andere foto's, om goed te kunnen zien hoeveel ze was gegroeid. We longeerde al veel om ons voor te bereiden op de jaarlingsbeoordeling. Ook het voorbrengen oefende we, ze lette altijd goed op en vond het leuk om aan het werk te zijn.

Mei

Deze maand stond de verhuizing van Finn en Sensation op de planning. Ik zou deze zomer beginnen met mijn nieuwe baan op de camping in de buurt, dezelfde camping waar ik vroeger jarenlang met mijn ouders naar toe op vakantie ging. Normaal zou ik daar al begonnen zijn, maar door de corona bleef de camping langer dicht en was er dus nog geen werk voor mij. Wel bracht bracht ik Finn al naar haar nieuwe onderkomen. Ze kreeg hier een grote box naast de

pony's van de camping. Vanaf dat moment zou ik ook elke dag de pony's daar voeren en de stallen uitmesten. Zo had ik dan toch elke dag wat te doen! Finn vond het allemaal maar spannend op die nieuwe stal. Naast de pony's, staan er ook geiten en zijn er kippen en konijnen. Zodra de hanen geluid begonnen te maken stond ze stijf in de box, dit had ze nog nooit gehoord! Gelukkig was de spanning er na een dag af en vond ze het prima in haar nieuwe huisje. Sensation daarentegen vond alles prima en reuze interessant!

Na een paar dagen wennen, begon ik Finn weer op te pakken met haar training. Nadat ze haar veulen had gekregen was ik al wel weer een paar keer wezen rijden, maar nu moest ze langzaam weer echt aan het werk. Deze zomer zou ze misschien ook wat lesjes mee lopen op de camping.

Op 12 mei stond de jaarlingsbeoordeling in Ebbs gepland. Normaal is deze altijd al eerder in het jaar, maar ook dit liep door Corona allemaal anders. Inmiddels waren de mondkapjes hier in Oostenrijk al niet meer weg te denken en dus moesten we ook tijdens de beoordeling een mondkapje op. Er mochten per paard 1 voorbrenger en een hulp aanwezig zijn, dus nagenoeg geen bezoek. De hele dag was zo gepland dat er niet te veel mensen tegelijk aanwezig zouden zijn.

Impressive was gewassen en ingepakt en samen met een vriendin die mij zou helpen reden we naar Ebbs. We waren op tijd en konden dus nog wat wandelen om tot rust te komen. Helaas waren we de allerlaatste en werd Press alleen maar nerveuzer. Alle andere paarden mochten gaan en zij moest blijven. Waar ze eerst nog zo relaxed was, kon ze daarna niet meer zo goed stil blijven staan. Ik vroeg degene voor mij of hij alsjeblieft kon blijven tot ik klaar was, zodat we niet helemaal alleen achter zouden blijven.

Eindelijk waren we aan de beurt. Waar ik al een beetje bang voor was, was het opstellen niet echt meer een mogelijkheid voor Press. Ze kon nog amper stilstaan. Na een heleboel pogingen, gaf de jury aan dat ik wel in stap mocht gaan. Ik liep het driehoek, dit deed ze braaf, ze mocht eindelijk bewegen! Gelukkig heeft ze goede gangen en kon ze dit ook laten zien! We kregen een IIa+ beoordeling, ik was tevreden en we konden weer naar huis. In de auto mochten we ook eindelijk weer onze mondkapjes af en konden we weer fatsoenlijk ademhalen.

Thuis probeerde we nog een foto te maken, maar ook hier was stilstaan niet meer echt mogelijk. Ondanks dat het niet helemaal was gegaan zoals ik hoopte, was ik enorm trots op mijn geweldige merrie!

Nu de jaarlingsbeoordeling voorbij was, kon Press weer lekker even jong zijn en genieten van haar leven. En waar beter dan op de alm! 17 mei was het tijd om de jonge paarden naar de alm te brengen in Ginzling. Een prachtig stuk land in de bergen, waar de paarden enorm kunnen genieten.

Nu Press op de alm stond, had ik een paard minder om me mee bezig te houden. Natuurlijk bezocht ik haar, maar ik had weer meer tijd voor de veulens. De veulens waren inmiddels goed gewend aan hun halster. Volgende stap: een touwtje er aan. Ik heb daar met de jaren zo mijn eigen methode aan ontwikkeld. Belangrijk is ontspannen is belonen!

Zodra ik een touwtje er voor de eerste keer aan vast maak doe ik nog niet heel veel maar probeer ze in ieder geval bij mij te houden. Zodra ze proberen weg te springen, lopen of omdraaien, geef ik ze wat druk, als ze dan in de richting bewegen die ik graag wil, haal ik de druk weg. Soms levert dit een kleine strijd op en soms niet. En dit jaar waren ze beide zeer meewerkend! Intizara en Sensation hadden al heel snel door wat de bedoeling was. Na twee keer kon ik al in de box een rondje om hun moeder lopen zonder al te veel problemen. Dat wat ik met ze doe, duurt nooit langer dan 10 minuten. Niet lang, maar lang genoeg om even contact met ze te hebben, ze te laten wennen aan mij en alles daar omheen.

Ook het vastzetten kwam vrij snel daarna. Zo kon ik in alle rust hun moeder poetsen en vervolgens ook bij de veulens even een borstel eroverheen halen.

Intizara bleef me altijd nog wel aankijken met de vraag of ik haar toch echt niks ging aandoen, maar liet alles gebeuren. Sensation daarentegen, wist zodra het halster kwam dat het dan tijd voor aandacht was! Hij vond het poesten heerlijk en genoot er echt van. Aan het einde van de maand kon ik al met hem een rondje door de bak lopen, terwijl Finn dan in de box bleef. Hij vond het allemaal prima!

Met Issy maakte ik vele buitenritten. Genieten van het mooie weer en als de temperatuur het toelaat ook even het water in. We rijden altijd langs de Ziller. Daar zijn meerdere punten waar je het water een stukje in kan. Issy weet inmiddels precies waar de ingang is en gaat vanzelf al het hoekje om. Ik heb geen keus, Issy wil het water in. Issy is geen paard die graag stilstaat, ze wil altijd werken en het liefst veel! Maar zodra haar hoeven in het water staan, kan ze uren blijven staan als ik haar zou laten! Ze geniet er enorm van en ik met haar!

Inmiddels waren Issy en Infinity beiden al weer gedekt. Issy weer door Amerigo en Infinity weer door Sevruga. Rond de 18 dagen hebben we Issy een paar keer geschouwd bij de hengst en ze leek niet hengstig. Op 16 mei was de dierenarts op stal en maakte een echo, ze bleek drachtig!

Finn werd helaas weer hengstig en dus was ze niet drachtig. Nog een keer dekken dan maar. Na de tweede keer liet ik een echo maken. Niet echt Finn haar favoriet. Zodra ze de dierenarts ziet, vallen haar ogen er al bijna uit van de stress. Ze kreeg een verdoving, zodat de dierenarts veilig kon kijken. Zelfs met verdoving bleef er wat spanning, maar de echo lukte en ze bleek drachtig! 2 veulens op komst voor 2021! Beter kon niet!

Liefs, Fabiënne