De vorige blog, deel 1 van 2023, heb ik in augustus 2024 grotendeels geschreven. Deze is pas februari 2025 gepost. De motivatie en tijd voor het schrijven was even verloren, maar ik probeer er nu weer vol goede moed tegen aan te gaan. Dus nu nog steeds februari 2025, ga ik mijn best doen om in ieder geval de blogs van 2023 af te maken en deze ook snel te posten.

Deze blog zal ik dus het middelste deel van 2023 bespreken.

Mei.

Impressive kreeg begin deze maand eindelijk haar eerste veulentje. Bij een merrie die voor de eerste keer een veulen krijgt is het altijd maar afwachten hoe het gaat lopen en wanneer het gaat gebeuren. Bij Issy weet ik precies wat ze laat zien als het zover is, bij Press is dat een ander verhaal.

Press was uitgerekend op 26 April, ze had hier nog geen melk in haar uier en dus was het gewoon nog even afwachten. Op 7 mei was haar uier gevuld en hingen er zelfs kleine harsdruppels aan. Normaal zou je dan zeggen, het duurt niet meer lang...

Op 8 mei waren de druppels nog groter. Dus de nacht van 8 op 9 mei dacht ik, dat wordt wakker blijven.

8 Mei, om half 11 's avonds keek ik voor de laatste keer op de camera. Hier stond ze nog enorm relaxed en leek het er nog niet op dat het snel ging gebeuren. Dus op naar bed met een hele hoop wekkers voor de aankomende uren. Maar mijn plan liep in de soep...

Om half 1 's nachts keek ik op de camera. (Tijd van camera is eigenlijk een uur vroeger) En ja hoor ik was te laat. Impressive had haar veulentje al alleen op de wereld gezet. En dit knappe veulentje stond zelfs al! Dus als een speer een joggingbroek en jas aan en op naar stal.

Eenmaal op stal kon ik mijn geluk niet op! Wat ik nog niet op de camera had kunnen zien, was dat dit veulentje een prachtige brede bles had! Zoals ik al in de vorige blog vertelde, wil je natuurlijk niks liever dan gewoon een gezond veulentje. Maar een bles is iets waar ik enorm blij van wordt. En toen het moment van de waarheid, merrie of hengst. De nacht werd nog beter, het was weer een meisje! WAUW WAUW WAUW! Ik kon alleen maar lachen en huilen te gelijk en was enorm trots op mijn knappe merrie Impressive dat ze haar eerste veulentje helemaal alleen op de wereld had gezet. Nadat ik alles had gecontroleerd, kon ik weer terug naar huis en nog even slapen. Via de camera hield ik alles in de gaten, want echt slapen kon ik niet meer.

Het was 's morgens prachtig weer dus dit veulentje kon mooi even kort de benen te strekken.

Er moest nu natuurlijk ook weer een naam bedacht worden met I. Bij Impressive wist ik dat ik een engelse naam wilde. De naam was snel bedacht, geen twijfel over mogelijk. Dit veulentje kreeg de naam INCREDIBLE.

Deze maand was dan ook eindelijk de vereinsausstellung. Issy, Impressive, Infinity en Ilaysha moesten aan de bak. Issy en Impressive hadden een box, zodat hun veulen mee kon. Infintiy en Ilaysha stonden aan een balk. Met Impressive was het wel even spannend. Haar veulentje was net een week oud en dus was het even weg zijn van het veulen nog best wel een opgave, maar ondanks dat liet ze zich super zien.

Van Infinity wist is dat ze niet de beste is voor de fokkerij, maar zette ze een prima resultaat neer. Ook Ilaysha was niet in topvorm, maar mocht mee voor de ervaring.

Wel een echt hoogtepunt van de dag was Issy haar resultaat. In haar klasse behaalde ze de 3e plaats! Ons eerste echte grote lint, wat was ik blij en trots op mijn merrie!

Tot slot nog het Schauprogramm waar Infinity zich mocht laten zien in de dressuur en Issy super haar best deed in de schriktraining.

Wat een geweldige dag, enorm genoten en zo dankbaar dat ik hier met 4 merries bij mocht zijn.

Iets minder deze dag was dat ik er niet helemaal ongeschonden uitkwam... Ilaysha was iets wat opgewonden toen ze aan de beurt was. Ze trok naar voren en gaf een flinke bok, hierbij raakte ze met haar achterbeen, de achterkant van mijn ribben.

Ik kreeg even geen lucht maar de show must go on, ik was aan de beurt en dan neemt gelukkig de adrenaline het snel over.

Toen ik thuis kwam, zag ik al snel dat ik best wel een beetje een afdruk op mijn rug had en begon dit ook steeds meer te voelen. Het werd een prachtige blauwe plek, met een beetje gekneusde ribben, maar niks wat ik niet aan kan, dus we gaan gewoon door!

Verder deze maand werd Issy weer drachtig gescand. Sensation deed het enorm goed in de training en ontwikkelde zich prachtig.

Issy en Infinity gingen naar de Tandarts.

En tot slot zat ik na lange tijd weer eens op een warmbloed! Deze prachtige merrie mocht ik inrijden.

Juni.

Ze zeggen wel eens een ongelukje zit in een klein hoekje. Dat mocht ik dit jaar zelf ondervinden. Na de trap van Ilaysha op mijn ribben, kreeg ik deze maand tijdens een buitenrit een flinke trap op mijn scheenbeen. Zo eigenwijs als ik ben, denk ik ach het valt wel mee. Maar ook dit werd een flinke bult en ik liep best even mank. Maar ook dit gaat vanzelf weer over.

Sevimli ontwikkelde zich tot een mooi volwassen paard. Hij zat duidelijk goed in zijn vel en had zichtbaar minder last van de zomereczeem. Zijn manen begonnen weer lekker aan te groeien en hij kon 's morgens zonder deken, zonder problemen naar buiten.

Deze maand kregen we ook de prijs van de vereinsausstellung uitgerijkt. Mooi voor in de prijzenkast!

Juli.

Deze zomermaand heb ik nooit heel veel tijd voor alles. Maar dit jaar kwam Julia mij nog een paar weken helpen. Zo was er ineens meer tijd om met alle paarden aan de slag te gaan. We lieten alle paarden eens vrijspringen. Een beetje gymnastiek is altijd goed. En leuk om te kijken wat ze allemaal kunnen. Stuk voor stuk hadden ze er zin in en lieten zich van hun besten kanst zien.

Helaas was ik niet de enige dit jaar die af en toe een ongelukje had. Ik liep langs stal en hoorde een hoop kabaal. Als je met paarden werkt, weet je welke geluiden je hoort als er niks aan de hand is. Maar je hoort ook overduidelijk als er iets niet goed is. Ik rende de stal in en zat Sevimli trillend in de verkeerde box staan.

Even ter opheldering, ik heb twee boxen naast elkaar die een grote betonnen voerbak delen. Deze voerbak is over de gehele breedte van de twee boxen en hierdoor is er een kleine opening tussen de muur en de tussenwand van deze boxen.

Sevimli stond al wel eens vaker met zijn voorbenen in deze voerbak en had het al eens eerder gepresteerd om door de voerbak naar de andere box te komen.

Dit keer was het alleen niet helemaal goed gegaan. Hij had waarschijnlijk even vastgelegen in de voerbak. Hij druppelde helemaal van het zweet en had behoorlijk wat schrammen. Gelukkig waren de schrammen allemaal oppervlakkig en na wat koelen bleven er alleen wat dikke benen over maar was er verder niet veel aan de hand.

Sensation maakt reuze stappen in de training en zo kon ik al aan de longeerlijn een mooi rondje stappen. En na enige tijd zelfs al los draven. Wat een heerlijk paard!

Ook met Impressive pakte ik het rijden weer op en waagde we ons eerste galopje.

Augustus.

Een drukke maand, dus weinig bijzonders en ook niet zo veel foto's. Sensation mocht langzaam al wat meedraaien in het campingprogramma. Zo deed hij het al erg goed bij de Pimp My Pony ochtend. Ilayana ontwikkelde zich prachtig en werd al mooi groot.

De volgende en laatste maanden van 2023 komen in deel 3 van 2023.

Liefs, Fabiënne